Ellen G. White, Wielki Bój, Wydawnictwo "Znaki Czasu", Warszawa, 2011

Okres 1260 lat supremacji papieskiej rozpoczął się w 538 roku po Chr. i według wyliczeń zakończył się w roku 1798. [1]

 

Angel Manuel Rodriguez, Future Glory, Review and Herald Publishing Association, Hagerstown, 2002
 

The orthodox Christian forces had to defeat the three main barbarian tribes that had accepted Arianism, exterminating the Arian Vandals in 534 and breaking the power of the Ostrogoths in 538. Adventist commentators differ concerning the identity of the third power. Some consider the Arian Heruls, eradicated in 493, to be the third power [C. Mervyn Maxwell, God Cares (Boise, Idaho: Pacific Press Pub. Assn., 1981), vol. 1, p. 123]. Others argue for the Visigoths, decimated by Clovis, king of the Franks, in 508 [William H. Shea, Daniel 1-7 (Boise, Idaho: Pacific Press, Pub. Assn., 1996), pp. 167, 168; Jacques B. Doukhan, Secrets of Daniel (Hagerstown, Md.: Review and Herald Pub. Assn., 2000), pp. 106, 107]. But it is clear that orthodox Christianity eliminated no less than three Arian powers, making it easier for the church to exercise greater political power after the fall of Rome. [4]

Ortodoksyjne potęgi chrześcijańskie musiały pokonać trzy najważniejsze plemiona barbarzyńskie, które przyjęły arianizm, likwidując ariańskich Wandalów w roku 534 i rozbijając potęgę Ostrogotów w 538. Komentatorzy adwentystyczni nie są zgodni co do tożsamości tej trzeciej potęgi. Niektórzy biorą pod uwagę ariańskich Herulów wykorzenionych w roku 493, którzy mogliby być tą trzecią potęgą [C. Mervyn Maxwell, God Cares (Boise, Idaho: Pacific Press Pub. Assn., 1981), vol. 1, p. 123]. Inni argumentują na rzecz Wizygotów, zdziesiątkowanych przez Chlodwiga, króla frankońskiego, w roku 508 [William H. Shea, Daniel 1-7 (Boise, Idaho: Pacific Press, Pub. Assn., 1996), pp. 167, 168; Jacques B. Doukhan, Secrets of Daniel (Hagerstown, Md.: Review and Herald Pub. Assn., 2000),. Jednak jasne jest, że ortodoksyjne chrześcijaństwo wyeliminowało nie mniej niż trzy z ariańskich plemion, ułatwiając kościołowi osiągnięcie politycznej władzy po upadku Rzymu.
 

Na kolejnej stronie, 28, swojej książki dr Rodriguez pisze dalej [pogrubienia moje]:

A number of interpreters of apocalyptic during the past used the year 538 as the starting point for the 1260 years, and Adventists have accepted that date as the best possibility. That is the year when Rome defeated the last Arian kingdom, the Ostrogoths. [On the year 538 and the 1260 years, see C. Mervyn Maxwell, "The Mark of the Beast," in Frank B. Holbrook, ed., Symposium on Revelation-Book II (Silver Spring, Md.: Biblical Research Institute, 1992), pp. 121-132.] [5]
 

Wielu apokaliptycznych interpretatorów w przeszłości używało roku 538 jako początku dla 1260 lat, a adwentyści przyjęli tę datę jako najlepszą możliwość. W tym roku Rzym pokonał ostatnie ariańskie królestwo - Ostrogotów. [On the year 538 and the 1260 years, see C. Mervyn Maxwell, "The Mark of the Beast," in Frank B. Holbrook, ed., Symposium on Revelation-Book II (Silver Spring, Md.: Biblical Research Institute, 1992), pp. 121-132.]

W recenzji do książki 508, 538, 1798, 1843 - Source Book (Preliminary) [6] autorstwa Heidi Heiksa [7] napisanym w biuletynie BRI (kwiecień 2008) [8] przez Gerharda Pfandla (jeden z dyrektorów BRI) na stronie 11 czytamy m.in. następujące słowa [pogrubienia moje]:

 

Reflections, A BRI Newsletter Number 22, April 2008
 

Traditionally, Seventh-day Adventists have stated that the 1260-year rule of the little horn in Daniel 7:25 began in 538 with the removal of the Ostrogothic kingdom, the third of the three horns uprooted by the little horn. Heiks correctly states that although a decisive battle was fought in 538, which broke the siege of Rome by the Ostrogoths, the Ostrogothic kingdom did not end until 553 (p. 43). [9]

 

Poniżej przedstawiam moje tłumaczenie powyższego tekstu [pogrubienia moje]:

 
Tradycyjnie adwentyści dnia siódmego stwierdzają, że 1260-letnie panowanie małego rogu z Dn 7,25 rozpoczęło się w roku 538 wraz z usunięciem królestwa Ostrogotów, trzeciego z trzech rogów wykorzenionych przez mały róg. Heiks stwierdza prawidłowo, że pomimo rozstrzygającej bitwy, jaką stoczono w roku 538, która rozbiła oblężenie Rzymu przez Ostrogotów, królestwo ostrogockie trwało aż do roku 553 (str. 43).

 

W Komentarzu Biblijnym Kościoła Adwentystów Dnia Siódmego w tomie 4 [10] z 1955 roku przy omawianiu wersetu Dn 7,8 czytamy następujące słowa [pogrubienia i podkreślenia moje]:

 

Seventh-Day Adventist Bible Commentary Vol. 4, Review and Herald, Washington DC,  1955

"Mały róg" jest symbolem Rzymu papieskiego. Stąd wyłamanie trzech rogów symbolizuje obalenie trzech barbarzyńskich nacji. Między głównymi przeszkodami wzrastania papieskiego Rzymu do władzy stali Herulowie, Wandalowie i Ostorogoci. Wszystkie trzy plemiona popierały arianizm, który był najstraszniejszym rywalem katolicyzmu.
Herulowie byli pierwszym plemieniem barbardzyńskim rządzącym Rzymem. Na czele Herulów, i innych wojsk najemnych, stał Odoaker, ogłaszając się królem w Rzymie. (...) Na propozycję cesarza Wschodnio-Rzymskiego, Zenona, Teodoryk, przywódca Ostrogotów, jako następny najechał Rzym. Przybył tam w 489r. i krótko potem zabił go.
(...) Na pomoc katolikom na zachodzie, cesarz Justynian władający wschodnim cesarstwem, wysłał najlepszego ze swoich generałów - Belizariusza, który w 534r. całkowicie pokonał Wandalów.
(...) Po wyeliminowaniu Wandalów, Belizariusz w 534 r. rozpoczyna swą kampanię przeciw Ostrogotom w Italii. Chociaż jego kampania trwała 20 lat zanim armia imperium osiągnęła całkowite zwycięstwo, decydująca akcja miała miejsce na początku kampanii. Ostrogoci zostali wypędzeni z Rzymu, powrócili i oblegli go w 537 r. Oblegali go pełny rok, ale w 538 r. Justynian wysłał inną armię do Italii, i w marcu Ostrogoci zaprzestali oblężenia. Co prawda weszli oni do miasta w 540 r., ale byli tam krótko. Ich odejście z Rzymu w 538 r. oznaczało prawdziwy koniec siły Ostrogotów, chociaż nie był to koniec Ostrogotów jako narodu. Tak to został "wyłamany" trzeci, i ostatni z rogów stojących na przeszkodzie małemu rogowi. [11]
 

W książce Wierzyć tak jak Jezus [12] przekładu Władysława Kosowskiego z 2007 roku na stronie 182 czytamy następujące słowa [pogrubienia i podkreślenia moje]:

 

Wierzyć tak jak Jezus, Chrześcijański Instytut Wydawniczy "Znaki Czasu", Warszawa, 2007
 

W 533 roku w noweli załączonej do Kodeksu Justyniana monarcha ten oświadczył, że biskup Rzymu jest głową wszystkich Kościołów. [List ?Justynian do papieża Jana? cytowany w liście ?Papież Jan do Justyniana?, w: Codex Justi-nianus (Kodeks Justyniana), Corpus Juris Civilis, wyd. XII, Berlin 1959, t. 2, s. 11, w: The Civil Law, Cincinnati 1932, t. 12, s. 11-13. Por. Justiniani Novellae (Nowe Ustawy Justyniana), Corpus Juris Civilis, wyd. VII, t. 3, s. 665, w: Civil Law, t. 17, s. 125. Patrz również: Don Neufeld i Julia Neuffer, Seventh-day Adventist Bible Student?s Source Book, Waszyngton 1962, s. 684.685.] Uznał on również zwierzchność papieża w dziele wykorzeniania heretyków. [List ?Justynian do Epifaniusza, arcybiskupa Konstantynopola?, 26 III 533, w: Codex Justinia-nus, Corpus Juris Civilis, t. 2, s. 8, jak zacytowano: w Source Book, s. 685.]

Gdy generał Justyniana Belisariusz w roku 538 wyzwolił Rzym, biskup Rzymu został uwolniony spod kontroli Ostrogotów, których ariańskie przekonania powstrzymywały rozwój Kościoła katolickiego. Wtedy biskup mógł wykorzystać nadane mu przez Justyniana w 533 roku przywileje; mógł rozszerzyć autorytet ?Stolicy Apostolskiej?. Tak rozpoczęło się przepowiedziane w Biblii 1260 lat prześladowań (Dan. 7,25; Obj. 12,6.14; 13,5-7). [13]

 

William Miller w swojej rozprawie Dissertations on the True Inheritance of the Saints [14] (Rozprawa nad prawdziwą spuścizną świętych) z 1842 na stronach 35 i 36 napisał następujące słowa odnośnie daty 538 [pogrubienia i moje]:

 

William Miller, Dissertations on the True Inheritance of the Saints, Joshua V. Himes, Boston, 1842

1. We can satisfy any mind that it was among the ten kings; therefore, we cannot begin it before about A.D. 538. Then the ten kings became, of course, of one mind; for when they were all converted to the Christian faith, then how natural that they should agree and give their kingdom unto the beast until the words of God shall be fulfilled.
2. The three kingdoms were then plucked up, - the Heruli, Vandals, and Ostrogoths, - the last of which was the Roman kingdom, in 538.
3. Justinian, emperor of Constantinople, (called the dragon,) gave the pope of Rome "his power," - meaning a code of laws, on which his power was established, and which were continued until the French abolished them, when Italy was made a republic, in 1798, - "and his seat," - the city of Rome, the capital of the Roman empire, - "and great authority:" he made the bishop, or pope, head over all others, both in the Greek as well as in the Latin churches.
4. The remainder of the kings acknowledged the supremacy of the pope, and became subject to his ecclesiastical domination, about the same time. Thus was the rise and establishment of that power, which Daniel calls the "little horn," and the "abomination that maketh desolate;" Paul calls, "the man of sin," "that wicked;" John calls the same power, "beast," and "women," "mystery Babylon, mother of harlots." [15]
 

Poniżej przedstawiam moje tłumaczenie powyższego tekstu [pogrubienia moje]:

1. Możemy przekonać każdego, że znajduje się to [chodzi o okres 1260 lat - przypisek mój] wśród tych dziesięciu królów; zatem nie możemy zacząć liczyć go przed 538r. n.e. Następnie dziesięciu królów staje się, rzecz jasna, jednej myśli; bowiem gdy przejdą oni na religię chrześcijańską, wówczas w naturalny sposób będą zgadzali się ze sobą i przekażą swoje królestwo zwierzęciu, aż Boże słowa się wypełnią.
2. Trzy królestwa zostały wyrwane - Herulowie, Wandalowie i Ostrogoci - do których w roku 538 należało królestwo rzymskie.
3. Justynian, cesarz Konstantynopola, (nazwany smokiem) przekazał papieżowi Rzymu "siłę swoją" - to znaczy kodeks praw, w którym ustalona została jego władza i która będzie kontynuowana do czasu, kiedy Francuzi jej nie obalą, gdy Włochy zostaną obwołane republiką w 1798r. - i "tron swój" - miasto Rzym, stolicę rzymskiego imperium - "i wielką moc": to on uczynił biskupa, czy papieża, głową wszystkich, zarówno wśród kościołów greckich jak i łacińskich.
4. Reszta królów uznała supremację papieża i poddali się w tym czasie jego eklezjalnej dominacji. W ten oto sposób została ustanowiona ta moc, którą Daniel nazwał "małym rogiem" oraz "ohydą spustoszenia"; Paweł mówi o "człowieku grzechu", "tym niegodziwcu"; Jan określa tę samą moc "zwierzęciem" oraz "kobiety", "Wielki Babilon, matka wszetecznic".
 

Walter Veith - 05 - Człowiek w masce - Totalny atak - czas: 00:30:30 - 00:33:31


Walter Veith - 05 - Człowiek w masce - Totalny atak - czas: 01:16:00 - 01:18:51
 

Natomiast w wykładzie Zwierzę z otchłani, który jest dziesiątą częścią serii Totalny atak, Walter Veith mówi następujące słowa:
 

Walter Veith - 10 - Zwierzę z otchłani - Totalny atak - czas: 00:11:36 - 00:12:40
 

Władysław Kosowski, (10) Spotkania z Księgą Daniela, starotestamentowego proroka, czas: 01:06:36 - 01:09:23


Władysław Kosowski, (10) Spotkania z Księgą Daniela, starotestamentowego proroka, czas: 01:28:08 - 01:29:28
 

1) podbicie ostatniego plemienia ariańskiego - Ostrogotów, które
2) nie pozwalało papieżowi na wykorzystywanie nadanych mu przez Justyniana praw w 533 roku.

PS W swojej biblioteczce posiadam wszystkie pozycje książkowe, jakie wymieniam poniżej. Jeżeli ktoś z czytelników chciałby się z nimi bliżej zapoznać, proszę o kontakt.